Metoda BOBATH

Podstawowym założeniem metody Bobath jest zapewnienie dziecku, u którego doszło do uszkodzenia Ośrodkowego Układu Nerwowego, możliwie jak najbardziej wszechstronnego, osiągalnego stopnia rozwoju psychicznego i fizycznego. Celem nadrzędnym jest maksymalizacja stopnia niezależności życiowej, jaką dziecko będzie w stanie uzyskać oraz wykorzystanie właściwości uszkodzonego układu nerwowego w najszerszym, możliwym spektrum.

Główne wytyczne metody Bobath to m.in.:

praca nad normalizowaniem napięcia mięśniowego,
powstrzymywanie odruchów nieprawidłowych,
utrwalanie wyćwiczonych ruchów ( możliwie najbardziej prawidłowych), poprzez wykorzystanie ich w codziennych czynnościach takich jak pielęgnacja, noszenie, karmienie, zabawa.

Ważną różnicą pomiędzy metodami MEDEK i NDT-Bobath jest rola motywacji i aktywnego udziału dziecka w ćwiczeniach. O ile w przypadku metody MEDEK chęć współpracy dziecka z fizjoterapeutą podczas terapii jest ważnym, ale nie decydującym czynnikiem. Inaczej ma się sprawa w przypadku metody Bobath bardzo zależy nam na jak największym skupieniu i aktywnym udziale małego pacjenta. Wspólnym czynnikiem MEDEKa i NDT-Bobath jest ogromny nacisk na konieczność indywidualizacji podejścia fizjoterapeuty. Uwzględnienie czynników takich jak zmęczenie, stres, możliwości psychiczne i fizyczne dziecka. Zapewnienie mu wysokiego poczucia bezpieczeństwa i spokoju już na wstępnym etapie zajęć. Następnie utrzymanie go w trakcie ich trwania pozwala zredukować ilość czasu „przepłakanego”. Gdy Państwa pociecha płacze, boi się, automatycznie wraz z jej koncentracją spada chęć współpracy z terapeutą.
Zarówno w przypadku terapii metodą MEDEK jak i w NDT-Bobath kluczowym elementem, decydującym o dynamice postępów i skuteczności jest systematyczna praca rodziców, opiekunów z dzieckiem w warunkach domowych.

Metodę NDT-Bobath zaleca się dla dzieci:

u których jest stwierdzony nieprawidłowy ( opóźniony lub nieharmonijny) rozwój ruchowy;
z chorobami/ schorzeniami ze strony centralnego układu nerwowego ( mózgowe porażenie, udary, wodogłowie, rozszczepy kręgosłupa);
przy nieprawidłowym napięciu mięśniowym ( podwyższonym lub obniżonym);
przy asymetrii funkcjonalnej oraz ułożeniu asymetrycznym;
które urodziły się przedwcześnie; z chorobami i zespołami genetycznymi

Nie uczymy ruchów, ale czynimy by były one możliwe – (K. B. Bobath 1981)